குடும்ப வாழ்வு ஓர் ஆன்மீகம்
நான் சந்தித்த அந்தக் குடும்பம் என் மனதில் பெரும் தாக்கத்தை ஏற்படுத்திருந்தது. தொடக்க காலக்கட்டங்களில் அந்தக் குடும்பம் மகிழ்சியாக தான் இருந்திருந்தது. பல கனவுகளுடன் பல எதிர்பார்ப்புகளோடு தொடங்கிய குடும்ப வாழ்வு சிறிது காலத்திலேயே தவிடு பொடியானது. அவர்களுக்கு பிறந்த குழந்தை முதுகெலும்பில்லாமல் பிறந்ததினால் அதிர்ச்தியில் உரைந்து போய் விட்டது குடும்பம். ஆயினும் தன் குழந்தையை வளர்க்க வேண்டும் என்ற வைராக்கியத்தோடு தியாக உள்ளத்தோடு 20 ஆண்டுகள் ஆனப்பிறகும் முதுகெலும்பே இல்லாத அந்த குழந்தைக்கு முதுகெலும்பாக இருந்து செயலாற்றுகின்றது அக்குடும்பம்.
இவ்வாறு ஒருவர் மற்றவருக்கு தியாகம் செய்து வளர்த்து வருகின்ற போக்கு ஒருபுறம் இருக்க மறுபுறம் இதயமே இல்லாமல் குடும்பங்கள் சிதைந்து கிடப்பதை பார்க்க முடிகின்றது.
'கரம் பிடித்து நடத்திச்சென்றாள் என் தாய் நானும் இன்று கரம் பிடித்து நடத்திச் செல்கின்றேன் அவளை முதியோர் இல்லம் நோக்கி'' என்னும் பதுக் கவிதையின் வரிகளுக்கு இணங்க இன்று குடும்பங்கள் வாழ்விழந்து உருவிழந்து கடப்பதை காண முடிகின்றது.
இன்று நீதி மன்றங்களிலே குவிந்துக் கிடக்கும் விவாகரத்து வழக்குகளே இதற்கு சான்று. வெளிநாடுகளில ;தலைவிரித்தாடிய இந்த நோய் இன்று நம் மக்களையும் பிடித்து ஆட்டுகின்றதே என்பது தான் கவலையான ஒன்று. இதனால் குடும்பம் என்னும் கதம்பம் பொருள் இழந்துக் கிடக்கின்றது. கணவன் மனைவி மாமியார் மருமகள் பெற்றோர் பிள்ளைகளுக்கிடையேயான உறவு முறிவுகள் காணக்கிடப்பதை தினம் தினம் நாம் நம் குடும்பங்களிலேயே அரங்கேருகின்றது. இதனால் மகிழ்ச்சி, நிம்மதி, நிறைவு இல்லாமல் பலர் தனிமரமாய் நிற்பதை காணமுடிகின்றது.
குடும்ப வாழ்வில் ஒருவர் மற்றவரை நிறைவுச் செய்பவராக இருக்க வேண்டும். ஒருவரின் குறைகளையே சுட்டிக்காட்டிக் கொண்டு இருக்காமல் அவர்களின் நிறைகளை நல்லக்குணங்களை சுட்டிக்காட்ட நாம் அழைக்கப்படுகின்றோம்.
பாராட்ட கற்றுக்கொள்ளும் குடும்பங்கள் நல்லக் குடும்பங்களாக வாழ்கின்றது.
அன்பு வெளிப்படுத்தப்பட வேண்டும்.
குழந்தைகளை பிறரோடு ஒப்பிட்டு பேசாதிருங்கள்.
உங்கள் விருப்பங்களை குழந்தைகளின் மேல் திணிக்காதீர்கள்.
குடும்ப செபம், கூடி உண்தல் குடும்ப வாழ்வை ஒருங்கிணைக்கும்.
நல்லக் குடுங்களாக நீங்களே திருக்குடும்பங்காளக வாழ வாழ்த்துகின்றேன்.
